aku sangat laaa benci cikgu yang caring. sem ni penuh dengan cikgu2 yang caring. oleh itu tak boleh ponteng kelas. sebab muka fofuler sangat kalau tak datang cikgu sebok-sebok tanya sakit apa. so anyways yesterday shaz didnt go to school since he needed to get his ankle checked up. nak dibuat cerita semalam kena pergi kelas cikgu caring;
intro (telah diterjemah)
cikgu caring : hello peeps. blablabla (insert ayat intro standard cikgu) oh hey..you guys are always in a group of three. what happened to the other one? (sambil menunjuk kepada dua budak paling hitam dalam kelas buahahahaa)
lizakodi : (sebab rasa
paling hitam responsible terus menjawab) errm he's sick. (dengan penuh harapan dia tak tanya banyak)
cikgu caring : uuu is it serious? is he okay? what is he having?
lizakodi : (cis. kenapa kau harus extravaganza caring?) erm he got sprained ankle. (believe me explaining sprained ankle in german is no easy job. stuck kat explanation ni agak la beberapa minit).
cikgu caring : how come? soccer?
lizakodi hanya mengangguk.
cikgu caring : aaaaanways i heard there are people who didnt have the password to access my scripts. apparently the password hasnt been distributed properly.
random guy in class : but we all have it.
cikgu caring : well i'm talking for those ladies in the back. (tunjuk kitorang lagi)
lizakodi : (shit.)
random guy : oh well okay. i'll read it out loud. blabla (the password)
cikgu caring wrote it on the board then made sure we (aku elly) got it.
guy next to random guy : here (handing me a piece of paper) can you read it?
lizakodi : yea sure. (apprently he wrote the password down. again. padahal besa2 kat depan dah ade. aku adalah sudah penuh malu diberi perhatian sebegitu rupa)
end of intro.
intermission
dikala kepanasan dalam kelas betriebliches rechnungwesen adalah aku melayang-layang serta bermain mata dengan cikgu caring itu. rasa macam duduk dalam kelas sejarah kat sekolah dulu-dulu. atau pon mod maths. (bermain mata meaning my eyelids are just defeated against gravitational force). dengan tak semena-mena ;
cikgu caring : how are the foreign students going? am i going to fast? or are there something to you wanna ask?
lizakodi : (blurr siaaaal. die tengah cakap ngan aku ke? fuck la aku tengah pening lalat) emmm nein. ist okay.
cikgu caring : alles verstanden?
lizakodi : (masih blur) em ja.
cikgu caring : bestimmt?
lizakodi : (baru pasan kalau die tanya aku soklan kang kantoi sial tak paham. shit. tuka jawapan jap) errrr jain. heheh (sengih-sengih buat muka bodo jap)
cikgu caring : Ist ja bestimmt schwer für Sie alles gut zu verstehen. Arbeiten Sie auch mit den Deutschen?
lizakodi : nicht so.
cikgu caring : Wollten Sie mit den arbeiten?
lizakodi : (pandang elly jap. apsal aku je jawab wei. bekap laa)
elly buat tak layan sial.
lizakodi : es geht.
cikgu caring : Es ist besser, wenn Sie auch mit den anderen arbeiten. Sonst wird es schwer. (pastu sound budak kelas lain) Sie müssen um ihren ausländischen Komolitonen kümmern blablabla..
lizakodi : (exterior : senyum tak rela. interior : fucckkk fuckety fuccckk.)
cikgu caring : So bitte. Machen Sie das. (masih tak abes sound classmate sebab tak caring kat kitorang)
lizakodi : (batu belaaaahh batu bertangkooppppp. telan la akuu.. aku maluu orang lain kena babysittt akuuu!!)
end of intermission.
so basically the next day (iaitu hari ini), punya lah ramai rakan taulan bertegor sapa offer nak tolong kitorang kalau ada masalah. siap wat ayat dalam english. babi aku malu sial. bukan malu sebab orang ingat aku bodoh (sebab memang bongok pon), tapi malu sebab dah la anti-social, pastu orang lain kena blame pasal aku yang anti-social.
but hey. if life gives you shit, then make a shitade out of it. (sebab lemons jadik lemonade gettit?)
